Ο θάνατος του εκδοτάκου | του Γιάννη Χατζηχρήστου Σκέψεις που πέρασαν από το μυαλό μου βλέποντας έναν καταπληκτικό Βλαδίμηρο Κυριακίδη να κάνει σκόνη το Αμερικανικό Όνειρο του Άρθουρ Μίλερ Ο τομέας των media και της ψυχαγωγίας είναι πάντα καινοτόμος λόγω του νεανικού κοινού στο οποίο κυρίως απευθύνεται — αξιοποιώντας την πιο πρόσφατη και κορυφαία τεχνολογία για τη δημιουργία και τηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ένας δον Kιχώτης με ανίκητο σπαθί | της Μαρίας Σταυρίδου Και κάπου εκεί… ανάμεσα στην κατάρα και την ευχή μια ανάσα που ξέφυγε πριν συμβιβαστεί. Ένας όνειρο χαμένο, μια μικρή προσευχή που ξεχάστηκε πριν ψιθυριστεί. Ανίκανη να συμβιβαστεί η ψυχή που διψάει για τη λάμψη και την προβολή. Μια λάθος άποψη για τη ζωή για την καθημερινότητα, που βιάζεται χωρίςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Σκηνές από το μέλλον… | του Γιώργου Ηρακλέους Η πόλη καίγεται, ασάλευτα τα φλεγόμενα δέντρα κι όμως, ο κήπος με τα αμέτρητα λουλούδια και τα παράθυρα έμεινε άθικτος… Τα άλλα σπίτια πύρινα, είναι η ώρα που σφυρίζουν οι εργάτες και οι αργυραμοιβοί γίνονται στάχτη! Δεν ζούμε πια τους μύθους, μα την μεγάλη ώρα της αλλαγής, το παρελθόν μπήκε σε σαρκοφάγο,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Η αυτοεθνογραφία γραφή στο μεταίχμιο λογοτεχνίας κι ανθρωπολογίας | του Χρήστου Δημούλα Αυτοεθνογραφία είναι ένα αυτοβιογραφικό είδος έρευνας που άρχισε να χρησιμοποιείται ως μιά μορφή θεραπευτικής παρέμβασης. Παράλληλα αποτελεί μια νέα μορφή ερευνητικής γραφής που αποβλέπει στην έρευνα των προσωπικών εμπειριών και του αναστοχασμού του ατόμου ώστε να συνδεθούν με τα στοιχεία που συγκροτούνε το προσωπικό, κοινωνικοπολιτικό και πολιτισμικό πλαίσιοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Του Παλμέτη ο Ταύκος | του Νίκου Λουκαδάκη Ούτε 20 χρονών δεν ήταν ο Παλμέτης (Ιωάννης Παντερής 1795-1835), όταν βγήκε χαΐνης στα βουνά, μαζί με τους Βασίλη Σμπώκο, Σταύρο Ξετρύπη, Βασίλη-Αναγνώστη Σκουλά, Σταύρο Νιώτη και άλλους. Από το Καμαράκι Μαλεβιζίου ήταν η καταγωγή του, θεριό στην όψη και στην ψυχή, φόβος και τρόμος των γενίτσαρων της περιοχής, έκανε τα πάνταΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Για τις αλήθειες που μένουν κρυμμένες | της Ζωής Δικταίου Για τις αλήθειες που μένουν κρυμμένες στης ψυχής τον γαλάζιο βυθό της ζωής μου στιγμές, δυο ζωές, δυο φορές προδομένες οι αλήθειες εκείνες πόσες νύχτες με καίνε οι αλήθειες σημάδια φεγγάρια που κι αν θέλω δεν μπορώ, δεν μπορώ ν’ αρνηθώ. Δάκρυ – δάκρυ μετρώ ό,τι έχασα κογχύλια στην άμμο,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Παγκόσμια μέρα τέχνης – Ας μιλήσουμε για τέχνη! | του Δανιήλ Τσιορμπατζή Η Παγκόσμια Ημέρα Τέχνης γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Απρίλη. Καθιερώθηκε από τη Διεθνή Ένωση Τέχνης (The International Art-Union) και γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 2012. Η ιδέα μιας διεθνούς ημέρας αφιερωμένης σε όλες τις εικαστικές τέχνες προτάθηκε για πρώτη φορά στη 17η Γενική Συνέλευση της Διεθνούς ΈνωσηςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Περί ζωής | της Άννας Τακάκη Είναι όνειρο, είναι παραμύθι, είναι ταξίδι, είναι νοσταλγία; Δεν ξέρω. Ξέρω μόνο πως τη λένε ζωή. Μέσα στην πληθώρα των λέξεων, εύηχων, άηχων, μικρών , μεγάλων σύνθετων και παρασύνθετων έρχεται ετούτη η δισύλλαβη, η φτωχή με τα τρία της γράμματα αλλά με την πολλαπλάσια σημασία, να μας ξυπνά από το όνειρο, γιατί όνειρο είναιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Παραμύθια μ’ άλλο μάτι! | της Εύης Κοντόρα Δεύτερο μέρος (το πρώτο μέρος ΕΔΩ) Παραμυθένιοι γάμοι… Η πρώτη υπόθεση των νάνων-ντετέκτιβ πήγαινε κατά διαόλου… όταν –επιτέλους– η άγνωστη κοπελίτσα θυμήθηκε και κάτι άλλο. «Ένας γάμος! Κάπου μέσα στο παραμύθι υπάρχει κι ένας γάμος!» «Ε, μα τότε, σίγουρα το βρήκαμε το παραμύθι που ψάχνεις!» φώναξε η Σταχτοπούτα «Αν δεν το ξέρεις,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…